මහමෙරත් පෙරලන්න
සුසුම් නුඹ හෙලුවාට
වෙන්වීම නම් උරුම
අපි වෙන්වෙමු ...

අහිංසකම නෙතු හමුවේ
සිතේ සිනාවක් ඇඳුනේ
නවතින්නට නුඹ සෙවනේ
තවමත් මේ සිත මාගේ ..

සතුට දුර බව
නුඹ තරමටම මට ,
නුඹ ඇවිත් ගියායින්
පසුවමයි වැටහුනේ ..
අහම්බෙන් මෙන් උනත්
හමුවුනායින් නුඹව,
සෙනෙහසක වෙස් බැන්දු
දුක පමණි හිමිවුනේ ...

නුඹ දුන්නු හසරැල්
නුඹම අරගෙන යන්න..
මගේ කඳුලට දෙනෙතු
සිපගන්න ඉඩ දෙන්න..
අපේ පෙම අහවරයි
වෙලාවයි සමුගන්න ..
හිමි වෙලා අහිමි වූ
සිහිනයෙම තනිවෙන්න...

කිසි දිනක හිතුවෙ නැහැ නුඹෙ හිතට බරක් වෙන්න,
මොහොතකටවත් නුඹ ලඟින් ඈත් නොවුනෙ
ඒ නිසා වෙන්නැති ..
නුඹට රැකගන්න බැරි
මගේ ආදරය
අතරමඟ තනිකලත්..
මට මගේ ලොවම වූ
නුඹ පෙන්වු ආදරය
අමතක කරල
තනිවෙන්නෙ කොහොමද මම ???

දහස් ගව්දුර නොදුටු ලොවකට
ඇවිද ගිය මං තලාවේ
හුඟක් වෙහෙසව නෙතින් නිදිබර
සුසුම් ගිනිගත් සැදෑවේ...

බිඳක් මා දෙස දෙනෙත් දිගහැර
ඇයිද හිනැහී බැලූයේ...
තවත් නෙක වර
පෙලා මා සිත
අහිමි දෙනයන සිනාසේ ...

අහස් තලයම වසා පැතිරුණු
සුදු වළා කැටියක් වගේ
මගේ සිත් අහසම වසාගෙන
දඟ කරයි ඔබ සිත් ලෙසේ ..

සුළඟක් ලෙසින් ඔබ
ගත විඩා නිවාලන
සැරි සරන විට ලඟම
නුඹෙ සුවඳ විඳිනු මිස
නුඹව සිප ගනු කෝම ...

ඉපදිලා හදවතේ
හැඟුමක් ලෙසින්
මියදෙනා අයුරු දැක
නොහඬා ඉන්නද සිතින්
ආදරේ මේ තරම්
රිදෙන බව දැනුන නම්
නුඹව දුටු දිනට පෙර
අනේ මියැදුනානම් ..